Сулҳу ваҳдат ибораҳоеанд, ки ҳамеша дилчаспу дилнишин ва бо аҳли пешво садо дода, бевосита шунавандаро ба фикр кардан водор месозанд. Сулҳ-оштиву фарзонагӣ якдигарфаҳмӣ ва толиби осоиштагӣ будани мардумро таҷассум мекунад. Ваҳдат бошад ба ҳам омадан, сар аз як гиребон баровардан, ҳамдигарфаҳму поктинату миллатдӯстӣ аст. Ваҳдат беҳтарии неъмат, ҳаёти инсон, таҳкими давлат,
